Διαδερμική αντιμετώπιση της στένωσης ισθμού αορτής

Ο ασθενής ο οποίος μετά από διαγνωστικές εξετάσεις διαπιστώνεται ότι πάσχει από στένωση του ισθμού αορτής, η οποία περιορίζει τη ροή του αίματος προς τα κάτω άκρα, κινδυνεύει από υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια, εάν δεν υποβληθεί σε επέμβαση. Φαρμακευτικά, το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται.
Η σύγχρονη επεμβατική καρδιολογία αντιμετωπίζει την αρχική στένωση ισθμού αορτής ή την επαναστένωση μετά από χειρουργική επέμβαση, με αγγειοπλαστική και τοποθέτηση ενδοπρόθεσης (stent) . Σημειώνει με υψηλά ποσοστά επιτυχίας για μόνιμη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Με παρακέντηση από τη μηριαία αρτηρία, προωθείται στην καρδιά, ένας λεπτός, εύκαμπτος καθετήρας. Στο σημείο της στένωσης, φουσκώνει ένα «μπαλονάκι» το οποίο διανοίγει την αορτή και το αίμα ρέει πιο εύκολα.
Αναλόγως του μεγέθους της στένωσης, είναι πιθανόν αν εισαχθεί ένα ειδικό μεταλλικό πλέγμα ( stent) το οποίο θα διευκολύνει να διατηρηθεί η αορτή ανοιχτή, όπως σε όλες τις περιπτώσεις της αγγειοπλαστικής.